جمعه، مهر ۲۵، ۱۴۰۴

تشدید اختلافات درونی سلطنت طلبان میان جناح قاسمی نژاد و امیر طاهری و پرویز ثابتی!

دکتر جمشید مهندس، کارشناس مسائل خارج از کشوری

https://x.com/AMAZlNGNATURE/status/1979035000663138688

در پی تشدید جنگ تسویه حساب بیرحمانه میان گله های سلطنت طلبان بنابه لینک بالا، مشکلات «حزب چپ» (ائتلافی از اصلاح طلبان، قومگرایان و سلطنت طلبان) نیز در انتخاب جناح متحد خود از میان سلطنت طلبان بازهم افزایش یافته است! طرفداران سلطنت طلبان، اصلاح طلبان و قومگرایان در «حزب چپ» که با طناب مصطفی مدنی، مسعود فتحی، بهزاد کریمی و جمشید طاهری پور (پاسدار سلطنت طلب!!) به اینطرف و آن طرف کشیده می‌شوند هم به این ترتیب درگیر کشمکش های حاد برای انتخاب متحد خود از میان جناح غالب جنگ درونی سلطنت طلبان شده اند. آخرین گزارش های هنوز مخابره نشده، فعلاً از سرگردانی «حزب چپ» در انتخاب میان امیر طاهری، پرویز ثابتی و سعید قاسمی نژاد و غلبه سیاست یکی به نعل و یکی به میخ در آن حکایت میکنند!

تذکر جمشیدانه: به نفع همه جناح های این به اصطلاح حزب است که مسعود فتحی و مصطفی مدنی را که یکی سلطنت طلب و دیگری بدتر از آن است به وسط همین محوطه نزاع سخت میان سلطنت طلبان در لینک بالا پرتاب کنند تا هم آنها مفهوم تاریخی «دموکراسی خواهی» و «سکولار دموکراسی» سلطنت طلبان را هرچه بهتر «لمس» کنند، هم گرسنگان تیزدندان به شیوه طبیعی و دلخواه خود سیر شوند و هم تکلیف این حزب مثلاً «چپ» هم یکسره شود!!

ــــــــــــــــــــ

سه‌شنبه، مهر ۲۲، ۱۴۰۴

بی بی سی و فرصتی «شاهانه» برای «ضیافت» استفراغ!!

بی بی سی پادشاهی بریتانیا و فاشیست ثابت قدم داریوش همایون و رفسنجانی خون آشام و سخنگوی دیروز و امروز آنها مسعود بهنود، در سال های اخیر فرصت های زیادی را برای عمل سیاسی استفراغ بر ماهیت ساواک منشانه کارکنان سلطنت طلب آن عرضه میکند؛ مورد زیر آخرین نمونه در این زمینه است. فرصت را از دست ندهید و تا میتوانید به ژورنالیسم بریتانیای نحس کبیر کودتاچی جنایتکار ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ و بی بی سی همدست همین کودتای ویرانگر زندگی چندین نسل، استفراغ کنید؛ بشتابید تا موضوع «بیات» نشود:

«موزه هنرهای معاصر؛ بذری ...»

https://www.bbc.com/persian/46414497

------------

توضیحات:

بی بی سی محض محکم کاری، و اینکه کسی در خط آلترناتیوسازی آن از باند آدمخوار پهلوی تردید نکند، مصاحبه‌ای هم در همین صفحه با «شهبانوی» خود منتشر کرده است. بهتر بود مصاحبه کننده از جنایات رژیم فاشیستی پهلوی علیه هنرمندان معترض و مبارز توسط شکنجه گران شهبانوی مسعود بهنود هم سؤالی میکرد که به موضوع هنر هم ربط پیدا میکرد!

ـــــــــــــــــــــ

یکشنبه، مهر ۲۰، ۱۴۰۴

اطلاع به بازدیدکنندگان

بازدیدکننده گرامی!

وبلاگ «برنامه سیاسی» با انتشار چهارم بخش چهارم از «برنامه سیاسی برای بازسازی کشور در یک جمهوری دموکراتیک» در نشانی زیر به روز شده است:

برنامه سیاسی برای بازسازی کشور در یک جمهوری دموکراتیک - ۴

اقتصاد، مالکیت، سیاست اقتصادی

http://radikaldemokratik.blogspot.com/2025/10/4.html

ــــــــــــــــــــ

چهارشنبه، مهر ۱۶، ۱۴۰۴

«حزب چپ» و یکسان معرفی کردن اتحاد شوروی و آلمان نازی

تا دوره ای که اتحاد شوروی موجودیت داشت و در جهان نظمی متعادل نسبت به شرایط کنونی غلبه داشت، بندرت کسی از لیبرال های راست، تبهکار، جنگ طلب و ضدکمونیست افراطی جرأت میکرد کمونیسم و فاشیسم را در کنار یکدیگر قرار دهد. پس از پایان حیات اتحاد شوروی اما تاخت و تاز نئولیبرال ها که خود متحد نازی های آلمان در تاسیس دولت اول آدولف هیتلر شدند بطور فعالانه ای به یکسان گرفتن کمونیسم و فاشیسم دست زدند. آن‌ها در آغاز کار از تهاجم به «استالینیسم» اختراعی خود و تروتسکیست ها و سوسیال دموکرات ها شروع کردند. سایت‌های وابسته به «حزب چپ» یعنی «اخبار روز» و «عصر نو» تاکنون بوفور تبلیغات فاشیستی از وابستگان به این جریانات را برای تخریب چهره کمونیسم منتشر کرده اند.

اخیراً مرتجع تازه از راه رسیده و نئولیبرال، ضدکمونیست افراطی و متعلق به طیف نئوفاشیسم بنام داوید پارسیان از «اخبار روز» بمنظور انجام تبلیغات غیرمستقیم سیاسی برای دارودسته نئوفاشیست و سازمان سیاسی ساواک یعنی «حزب مشروطه ایران» حداکثر استفاده را کرده و با وقاحت اتحاد شوروی و فاشیسم هیتلری را در کنار یکدیگر قرار میدهد. در راس جریان «حزب چپ» جنایتکارانی نظیر مصطفی مدنی و جمشید طاهری پور قرار دارند و آن‌ها بیشترین حمایت را از تخریب چهره اتحاد شوروی و کمونیسم توسط مبلغین خود در سایت «اخبار روز» (ف- تابان) و «سایت عصر نو» (مسعود فتحی) بعمل می آورند. داوید پارسیان از سایت اخبار روز نظیر ارگان شخصی «حزب مشروطه» خود و برای تبلیغاتی که بخش اعظم آن‌ها به سفید شویی جنایات رژیم پهلوی، بویژه دیکتاتوری رضا خان میرپنج تعلق دارند، استفاده میکند.

همه آنچه که امروز مردم ایران از آن عذاب می کشند به کودتای جنایتکارانه ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ برمیگردد و این موضوع در تبلیغات مرتجعین راست افراطی و یا نئوفاشیست های ظاهراً «محقق» نظیر مسعود نقره کار و داوید پارسیان هیچ جایی را اشغال نمیکند:

https://akhbar-rooz.com/1404/07/12/29953/

ــــــــــــــــــــ

سه‌شنبه، مهر ۱۵، ۱۴۰۴

مصاحبه ای روشنگر در شناخت از ماهیت واقعی ترامپیسم

رمزگشایی از ایدئولوژی «مگا» (MAGA): گفت‌وگو با جان بلامی فاستر

ترجمه: بابک احمدی

Deciphering the MAGA Ideology

An Interview with John Bellamy Foster

https://akhbar-rooz.com/1404/07/13/30070/

https://mronline.org/2025/08/08/deciphering-the-maga-ideology-an-interview-with-john-bellamy-foster/

ــــــــــــــــــــ

پنجشنبه، شهریور ۲۷، ۱۴۰۴

بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران درباره‌ی چرخه‌ی بی‌گسست اعدام و کشتار

اعدام‌های دهه‌ی ۶۰ و قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ هنوز در صدر فهرست جنایات جمهوری اسلامی است و یاد خونین آن روزگار تنها به همت خانواده‌های دادخواه و بازماندگان این فاجعه‌ی ملی زنده مانده است. شاید اکنون حافظه‌ی جمعی به سختی به یاد آورد که چگونه دوگانه‌ی «نفاق» و «وفاق»، حاکمیت را بر مسند «اشداء علی الکفار» نشاند و دستش را بر جان زندانیان سیاسی گشود. در تابستان ۶۷ که جنگ و سرکوب و بیکارسازی‌های امنیتی، زندگی مردم را به تقلا برای معاش و بقا فروکاسته بود، نزدیک به پنج هزار زندانی سیاسی، که دوره‌ی حبس بسیاری از آنها پایان یافته بود، در زندان‌های سراسر ایران اعدام شدند.

در سال‌های پس از فاجعه، شیوه‌ی حاکمیت دیگر نشد و هر زمان که اعتراضی سربلند کرد و جنبشی پا گرفت، خیابان و زندان به قتلگاه معترضان و آزادیخواهان بدل شد. حمله‌ی تجاوزکارانه‌ی اسرائیل به ایران که با تلاش برای مصادره‌ی اعتراض‌های داخلی همراه بود، فرصتی تازه برای تشدید فضای امنیتی به حکومت بخشید. جمهوری اسلامی، که گماشتگانش در طول جنگ وعده‌ی «۶۷‌» ای دیگر داده بودند، در حین جنگ و پس از آتش‌بس، دست به بازداشت‌های گسترده، پرونده‌سازی، صدرو احکام سنگین و اجرای شتابناک احکام زندان زد و روند صدور و اجرای احکام اعدام را تسریع کرد.

شانزدهم تیر ماه [۱۴۰۴، ۷ ژوئیه ۲۰۲۵] پنج تن از بازداشت‌شدگان ۱۴۰۱ که در زندان ارومیه محبوسند، به اعدام محکوم شدند: پژمان سلطانی، کاوه صالحی و علی (سوران) قاسمی به سه بار اعدام، رزگار بیگ‌زاده بابامیری به دو بار اعدام و تیفور سلیمی بابامیری به یک بار اعدام. دوم مرداد، حکم اعدام یعقوب درخشان که در فروردین ماه بازداشت شده بود، در دادگاه لاکان رشت به او ابلاغ شد. چهارم مرداد ماه، بهروز احسانی اسلاملو و مهدی حسنی، دو زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، با خشونت به سلول انفرادی انتقال یافتند و روز بعد اعدام شدند. پانزدهم مرداد خبر اعدام روزبه وادی و مهدی اصغرزاده به اتهام «همکاری با اسرائیل و عضویت در داعش» منتشر شد، بی‌آنکه حتی نامی از دادگاه صادرکننده‌ی حکم و زندان محل نگهداری آنها ذکر شده باشد. هفدهم مرداد ماه [۸ اوت ۲۰۲۵] پنج زندانی سیاسی محکوم به اعدام، وحید بنی‌عامریان، سیدمحمد تقوی سنگ‌دهی، اکبر (شاهرخ) دانشور کار، بابک علیپور و پویا قبادی بیستونی از زندان تهران بزرگ به مکان نامعلومی منتقل شدند و تا امروز از وضعیت آنان اطلاعی در دست نیست. بیست و پنجم مرداد ماه حکم اعدام شریفه محمدی در دیوان عالی تأیید شد و جامعه‌ی زخم‌خورده از جنگ و خفقان و فقررا در بهت فرو برد. بیست و نهم مرداد حکم اعدام بابک شهبازی، که از ۱۴۰۲ در زندان به سر می‌برد، در دیوان عالی تأیید شد. و سرانجام پانزدهم شهریور ماه خبر رسید که حکم اعدام مهران بهرامیان، از بازداشت‌شدگان ۱۴۰۱ اجرا شده است.

مروری بر اخبار منتشر شده نشان می‌دهد که اکنون بیش از پنجاه زندانی سیاسی شب‌های زندان را زیر حکم اعدام به صبح می‌رسانند؛ زندانیانی که پرونده‌هاشان یا متکی به اعترافی اجباری است که تحت شکنجه و در زندان گرفته شده و یا از هر مستنداتی خالیست. تمام این احکام پشت درهای بسته و در دادگاه‌های فرمایشی، غیرعلنی، بدون حضور وکیل یا وکلای انتخابی صادر شده یا به مرحله‌ی اجرا رسیده است. آنچه برشمرده شد تنها درباره‌ی زندانیانی است که نامشان به خبرها و افکار عمومی راه یافته است. در مرداد ماه سخنگوی فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی از بازداشت ۲۱هزار نفر طی جنگ دوازده روزه خبر داد، بی‌آنکه تا به امروز حتی نامی از هیچ یک از آنها منتشر شده باشد. طرفه آنکه پیش از این رئیس قوه‌ی قضائیه خواستار سرعت عمل قضات در صدور احکام برای متهمان به «جاسوسی» شده بود. دستور تسریع صدور حکم و بازداشت‌های گسترده، در کنار سابقه‌ی دراز نهادهای امنیتی در پرونده‌سازی و فساد و عدم شفافیت دستگاه قضایی خبر از سرکوبی سهمگین می‌دهد. گرچه این سرکوب جان همه‌ی زندانیان سیاسی را تهدید می‌کند، اما بی‌تردید زندانیان گمنام مانده و محبوس در زندان‌های شهرهای کوچک بیش از دیگر زندانیان در خطر مرگ قرار دارند. تنها صدایی که به طور پیوسته نیروی خود را صرف مخالفت با اعدام کرده و کوشیده از زندانیان گمنام محکوم به اعدام نیز یاد کند از درون زندان برخاسته است: تعداد زندان‌هایی که طی یک سال و نه ماه به «کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» پیوسته‌اند به ۵۲ زندان رسیده است.

کانون نویسندگان ایران از همه‌ی نویسندگان و هنرمندان مستقل و آزادیخواه می‌خواهد که فضای استیصال حاکم بر جامعه را بشکنند و خواهان لغو احکام اعدام همه‌ی زندانیان سیاسی، با هر مرام و مسلک، و آزادی بی‌قید و شرط آنان باشند.

کانون نویسندگان ایران
۲۵ شهریور ۱۴۰۴ [۱۶ سپتامبر ۲۰۲۵]